در سال‌های اخیر، روش‌های زیبایی غیرتهاجمی به گزینه‌هایی محبوب و در دسترس تبدیل شده‌اند. در حالی که شبکه‌های اجتماعی ممکن است وعده‌ی «بینی بی‌نقص در پنج دقیقه» را بدهند، حقیقت پزشکی بسیار پیچیده‌تر و خطرناک‌تر است. یک واقعیت مهم اغلب نادیده گرفته می‌شود: هر روشی که در دسترس است، لزوماً ایمن نیست و برخی از این تزریقات، خطرات پنهانی و جدی به همراه دارند.
هدف این مقاله، روشن کردن همین موضوع است. ما قصد داریم بر اساس هشدارهای متخصصان، سه تزریق خاص در ناحیه صورت را معرفی کنیم که «ممنوعه» تلقی می‌شوند. لازم به ذکر است که «ممنوعه» در اینجا به معنای غیرقانونی بودن نیست، بلکه به این معناست که بر اساس اجماع پزشکان متخصص و اخلاق‌مدار، به دلیل نسبت غیرقابل قبول ریسک به فایده، از انجام آن‌ها باید به شدت پرهیز کرد.
۱. تزریق آنزیم هیالورونیداز برای کوچک کردن بینی
این روش شامل تزریق مستقیم آنزیم هیالورونیداز (که در ایران با نام هیالاس هم شناخته می‌شود) به بافت بینی با هدف کاهش سایز و اصلاح فرم آن است. این آنزیم در تبلیغات به عنوان راهی سریع برای داشتن «بینی عروسکی» بدون جراحی معرفی می‌شود.
اما چرا این روش خطرناک است؟ آنزیم هیالورونیداز در اصل یک داروی حل‌کننده است که برای از بین بردن فیلرهای هیالورونیک اسید (در صورت تزریق اشتباه) طراحی شده، نه برای تجزیه بافت طبیعی بدن. استفاده بی‌رویه از آن بر روی بافت بینی، به ماتریکس هیالورونیک اسید طبیعی پوست و بافت‌های نرم آسیب می‌زند و می‌تواند منجر به تحلیل غیرقابل کنترل چربی، ایجاد فرورفتگی‌های نامتقارن، آسیب دائمی به پوست و حتی نکروز (مرگ بافت) شود. این تزریق غیرقابل پیش‌بینی است و در واقع، «از یک مشکل غیرجراحی، یک مشکل جراحی می‌سازد» که اصلاح آن بسیار دشوار است.
جایگزین ایمن: برای اصلاح فرم بینی بدون جراحی، استاندارد طلایی استفاده از فیلرهای هیالورونیک اسید با غلظت بالا (روش شناخته‌شده به نام «رینوپلاستی مایع») و برای تغییرات دائمی، تنها گزینه ایمن، جراحی رینوپلاستی است.
۲. تزریق چربی برای رفع گودی زیر چشم
در این تکنیک، چربی از قسمتی از بدن خود فرد استخراج شده و پس از فرآوری، برای پر کردن گودی و سیاهی زیر چشم تزریق می‌شود. ایده استفاده از بافت طبیعی بدن برای جوانسازی، در تئوری جذاب به نظر می‌رسد.
این روش اصل کلیدی ایمنی در پزشکی زیبایی، یعنی «قابلیت پیش‌بینی و برگشت‌پذیری» را نقض می‌کند. پوست زیر چشم بسیار نازک است و چربی تزریق‌شده به دلیل ماهیت ناهمگون و میزان بقای غیرقابل پیش‌بینی، می‌تواند باعث ایجاد توده‌های سفت، ناهمواری و ظاهری موج‌دار شود. برخلاف فیلرهای هیالورونیک اسید که در صورت بروز مشکل به راحتی با آنزیم حل می‌شوند، چربی تزریق‌شده برگشت‌ناپذیر است و اصلاح عوارض آن اغلب به روش‌های تهاجمی مانند جراحی نیاز دارد.
جایگزین ایمن: روش استاندارد و ایمن برای اصلاح گودی زیر چشم، استفاده از فیلرهای هیالورونیک اسید با غلظت پایین است که به طور خاص برای این ناحیه حساس طراحی شده‌اند.
۳. تزریق فیلرهای پلی‌کاپرو لاکتون (مانند الانسه) در لب‌ها
این روش به تزریق نوع خاصی از فیلرهای «محرک زیستی» (Biostimulator) مانند الانسه (Ellansé) در لب‌ها اشاره دارد. این فیلرها که حاوی ماده پلی‌کاپرو لاکتون هستند، نه تنها حجم می‌دهند، بلکه با تحریک تولید کلاژن طبیعی بدن، ماندگاری طولانی‌تری را وعده می‌دهند.
ریسک اصلی در اینجا به اصل «استفاده مناسب در نواحی پویا در مقابل نواحی ثابت» مربوط می‌شود. در حالی که این فیلرها ممکن است در نواحی ثابت صورت مانند گونه‌ها کاربرد داشته باشند، لب‌ها یکی از پرتحرک‌ترین اعضای صورت هستند. تحریک کلاژن‌سازی دائمی در این ناحیه پویا، می‌تواند منجر به ایجاد گرهک‌ها و توده‌های سفت، عدم تقارن، و احساس غیرطبیعی و سفتی دائمی شود که چون قابل حل کردن نیست، اصلاح آن تقریباً غیرممکن است و می‌تواند بر حرکت طبیعی لب و حالات چهره تأثیر منفی بگذارد.
جایگزین ایمن: استاندارد جهانی برای حجم‌دهی به لب‌ها، استفاده از فیلرهای هیالورونیک اسید برگشت‌پذیر است، زیرا در صورت عدم رضایت یا بروز مشکل، می‌توان آن‌ها را به سادگی تنظیم یا حل کرد.
نتیجه‌گیری: اولویت دادن به ایمنی در سفر زیبایی شما
همانطور که دیدیم، هر روش پرطرفداری لزوماً ایمن و مناسب نیست. آگاهی از خطرات پنهان و درک عمیق از اصول علمی، کلید محافظت از سلامت شماست. پیام اصلی این است که در انتخاب روش‌های زیبایی، همیشه تحقیق کامل و اولویت دادن به ایمنی را بر دنبال کردن کورکورانه مد و تبلیغات ترجیح دهید.
پیش از هر تصمیمی برای زیبایی، آیا از پزشک خود پرسیده‌اید: «بدترین سناریوی ممکن چیست و آیا قابل اصلاح است؟»
